Non est igitur voluptas bonum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Duo Reges: constructio interrete. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.

Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Ratio quidem vestra sic cogit. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quod cum dixissent, ille contra. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Qui est in parvis malis.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Ita prorsus, inquam; Quod cum dixissent, ille contra. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Id mihi magnum videtur.